Travian, to klasyk gier preglądarkowych i jedna z najlepszych i najlepiej dopracowanych produkcji tego gatunku. Poza tym, to jedne z tytułów najbardziej rozpoznawalnych, a jego sława nie wzięła się znikąd. Gra jest dopracowana pod względem grywalności jak i wizualnym. Grafika jak i klimat przypomina nam nieco kultowe komiksy z Asteriksem. Tak jak w nich, mamy tutaj do czynienia z potyczkami między wioskami gallów i rzymian. Poza tymi dwoma frakcjami, możemy jeszcze grać Teutonami. Każda frakcja ma swoje specjalne, unikatowe jednostki oraz ich umiejętności. Tak więc Galowie są zdecydowanie lepsi w obronie, mocną stroną Teutonów jest ofensywa a Rzymianie, są frakcją wyśrodkowaną, czyli czymś pomiędzy jednymi a drugimi. W grze istnieją cztery rodzaje surowców dzięki którym możemy rozbudowywać naszą wioskę: drewno, glina, żelazo i zboże. Każdy budynek do dalszej rozbudowy potrzebuje każdego z nich, dlatego też rozwój osad musi być równomierny. Oczywiście na początku istnieją surowce, których zużywa się mniej (żelazo), jednak w późniejszych etapach wszystko się wyrównuje i nie ma potrzeby szybkiego przestawiania gospodarki na kolejne typy wydobycia. Najlepszym rozwiązaniem jest rozwój równomierny. Nie można rozbudowywać osady z nastawieniem np. tylko na sprzedaż gliny. Jednego dnia możemy potrzebować drewna natomiast drugiego już będzie nam brakować żelaza, ponieważ bardziej zainwestowaliśmy w zbrojenia. Nie można założyć długookresowego planu, ponieważ nigdy nie wiemy co zastaniemy z rana na naszym koncie. Dlatego też trzeba być przezornym i mieć w pogotowiu zarówno siły defensywne jak i ofensywne, które będą podstawą naszych imperialnych knowań. Oczywiście jedną z głównych metod wywołania popłochu wśród okolicznych graczy jest należenie do dobrego sojuszu, o którym wiadomo, iż nie opuszcza swoich graczy w potrzebie. Dzięki takiemu zapleczu łatwiej będize nam zdobywać kolejne wioski i rosnąć w siłę. To co wyróżnia Traviana to na pewno wyróżnia fakt, że poza tradycyjnymi jednostkami mamy do dyspozycji bohatera rodem z gier RPG. Można mu wybierać wygląd oraz ekwipunek. Dzięki niemu nasza armia walczy efektywniej. Czymś co nie każdemu może przypaść do gustu jest zmiana rozgrywki po 100-300 dniach, zależnie od serwera. Wtedy to zaczyna się `koniec świata` czy raczej end-game. Wtedy to jesteśmy atakowani przez jednostki komputera i celem wszystkich graczy jest wybudowanie tzw `Cudu`. Pierwszy gracz który go zdobędzie, można ``wygrywa`, a cały serwer jest resetowany